Op pad met
Dany heeft meer dan 10 jaar een eigen rubriek gehad in het maandblad Woef. Hij beschreef maandelijks een probleemgeval dat hij in zijn praktijk meemaakte.
Hieronder een aantal van deze artikels.
Toen de bazin mij belde, overviel ze mij direct met de vraag: 'Wat vindt u van een antiblafband?' Mijn antwoord was dat ik op haar vraag niet kon antwoorden zonder dat ik meer gegevens had. De bazin vertelde me dat ze de hond geadopteerd had. Die was ongeveer 1 week bij haar en vertoonde probleemgedrag als de bazin uit werken ging. Hij blafte dan de hele tijd. Omdat ze op die manier last zou krijgen met haar buren en omdat ze het zielig vond voor de hond wou deze mevrouw wat doen aan dat gedrag. Van vrienden en kennissen had ze de raad gekregen een antiblafband te kopen. Die zou het probleem wel oplossen! Van de vorige eigenaar, met wie ze nog sporadisch contact had, had ze dezelfde raad gekregen. Als ze echter haar hart volgde, kon ze het niet eens zijn met deze oplossing. De vrouw vond het maar niets de hond te bestraffen voor zijn gedrag en vroeg mij daarom of er geen andere oplossing was. Ik vertelde haar dat ik pas andere oplossingen kon aanreiken en haar vragen kon beantwoorden na een gedragsanalyse. Omdat het probleem dringend was, werd er op heel korte termijn een afspraak gemaakt.
Lees meer hierover in dit artikel.
Als ik bij deze mensen binnenkom, zie ik onmiddellijk wat het probleem is. Hun hond is inderdaad bang van vreemden. Hij is in de living en komt wel even kijken wie zonet heeft aangebeld, maar hij doet dat zodanig dat ik maar één oog en het puntje van zijn neus zie. Op de zitbank ligt een kat. Volledig uitgestrekt, zich van geen kwaad bewust, met het volste vertrouwen in vreemden. Als we verder gaan naar de living, waar de hond is, verstopt hij zich onder de tafel. Dat is spijtig. Ik wil wel nog eens een mooie eurasiër zien, want dit ras is in België heel zeldzaam. Ik ga met de baas en de bazin aan tafel zitten en ik vraag hen Vasco te negeren.
Lees meer hierover in dit artikel.
Als ik uit de lift stap en in de gang sta, gaat alles nog goed. Wanneer de bazen de deur voor mij open doen, zie ik niet direct een hond. Maar vanaf het moment dat ik één stap binnen zet, hoor en zie ik hem. De hond blaft aanhoudend. De eigenaars vertellen mij dat dit gedrag het probleem is. Ik hou de hond in de gaten terwijl ik ga zitten. Ik weet uit ervaring dat deze kleine hondjes niet nalaten om in de hielen te bijten of van onder de tafel naar de benen of handen uit te halen. Deze hond blijft mij in het oog houden en blijft blaffen. Meestal vermindert dat wel snel, maar bij deze hond is het na een 10-tal minuten nog altijd even erg.
Lees meer hierover in dit artikel.
Een border collie is normaal gezien een fiere hond. Als de eigenaars met Mauro mijn kabinet binnenkomen, is daar echter niets van te merken. Ik zie één hoopje angst. Deze hond is schichtig en onzeker. Hij komt niet naar mij toe, verkent de kamer niet, en als de eigenaars gaan zitten, verstopt hij zich onder en achter de stoel van de bazin. Hij wijkt geen centimeter van haar voeten.
Deze mensen hebben hun huiswerk goed gedaan. Ze hebben niet alleen het invulformulier dat ik hun gestuurd had ingevuld, ze hebben ook nog een paar pagina’s notities over hun hond die ze mij meteen geven. De man des huizes stelt mij op de hoogte van het probleem. Het is vooral zíjn probleem. De hond wil namelijk niets van hem weten.
Lees meer hierover in dit artikel.
Als de eigenaars met Lana mijn praktijk binnenkomen, is het mij meteen duidelijk dat Lana, alleszins naar mensen toe, een open en sociaal karakter heeft. Ze kwispelt, komt naar mij toe. Ze beheerst zich, maar is toch blij. Kortom, een perfecte hond. De eigenaars vertellen mij dat Lana ‘agressief’ gedrag vertoont tegenover andere honden. Als ik meer uitleg vraag, zeggen de mensen mij dat Lana het liefst gerust wil worden gelaten.
Vroeger wilde ze met alle honden spelen, maar de laatste tijd zet ze haar nek- en rugharen omhoog, gromt ze en wil ze er niets mee te maken hebben. Als ik nog meer vragen stel, blijkt dat Lana dat niet doet bij alle honden. Met sommige honden speelt ze heel goed. Maar dat zijn dan vooral honden die ze wat beter kent en honden die zich rustig gedragen en zelf weinig opdringerig zijn.
Lees meer hierover in dit artikel.
Deze eigenaars zitten al lang met een probleem en hebben al van alles en nog wat geprobeerd. De eerste agressieve uitvallen dateren van toen de hond nog naar de hondenshows ging. Hij behaalde er goede resultaten, maar liet zich niet betasten door vreemde mensen. Zeker niet als de keurmeester probeerde te voelen of de hond twee teelballen had. Dan reageerde hij agressief. Naderhand is daar dan op de hondenschool ook bijgekomen dat hij agressief reageerde op instructeurs die hem probeerden voedselweigering aan te leren. Nog een tijdje later moesten die mensen nog maar naar hem toe gaan of hij begon al te grommen. Daar ontwikkelde hij ook de agrressie naar andere honden die in zijn buurt kwamen. De bazen vertellen mij dat het grommen, dreigen en happen systematisch erger en frequenter is geworden. Hij doet het nu ook naar leden van het eigen gezin.
Lees meer hierover in dit artikel.
Laika is de perfecte huishond. Dat is mij al duidelijk als ik nog maar amper binnen ben. Het is een lieve hond, sociaal, geen druktemaker, hij springt niet op enz. Als ik binnen ben, is zijn gedrag voorbeeldig. Als mensen een afspraak maken om het probleemgedrag van hun hond aan te pakken, stuur ik hen eerst een formulier. Op dit formulier kunnen ze dan, voorafgaand aan onze kennismaking, alle details invullen over hun hond: hoe oud hij is, hoe lang ze hem al in huis hebben, welke ziekten hij heeft gehad, wat het probleemgedrag is waarvoor ze mijn hulp willen enz. Op dit formulier staat ook een lijst met probleemgedragingen die honden kunnen vertonen. Ik heb namelijk in de meer dan twintig jaar dat ik deze job doe, gemerkt dat een hond meestal meer dan één vorm van probleemgedrag vertoont. Als eigenaars mij bellen, is het omdat ze met een groot probleem zitten waarvoor ze een oplossing willen, maar daarbuiten vertoont de gemiddelde hond nog wel een aantal andere gedragingen die minder storend zijn.
Lees meer hierover in dit artikel.
Als ik thuis vertrek, herinner ik me dat deze klant specifiek gevraagd had op een vrijdagmorgen de gedragsanalyse te komen maken. De eignaars hebben een kapsalon, en als er op vrijdag markt is, komt er veel volk voorbij op straat. Een ideaal moment om de hond in volle actie te zien, volgens de bazin, en meer dan mogelijkheden genoeg om het gedrag dat de eigenaars stoort te kunnen observeren. Als ik aankom, valt mij meteen op dat er een hond in de hoek aan het raam beweegt. Hij komt niet naar mij toe, maar houdt zorgvuldig de straat in de gaten. Als ik kennis heb gemaakt met de baas en de bazin van de hond roepen ze hem. Hij komt met tegenzin naar ons toe. Hij snuffelt even aan mijn broek, maar loopt dan weer naar het raam, waar hij blijkbaar op wacht staat. Hij is duidelijk weinig in mij geïnteresseerd, maar wel op zoek naar iets anders.
Lees meer hierover in dit artikel.
Lydia gaat op de zetel zitten en de hond zet zich ernaast. Madeleine, die naast mij zit, wijst naar de hond en zegt: "Ziet ge? Dat is het probleem!". Ik zie op dat moment alleen maar een hond die naast een vrouw op de zetel zit en die naar ons kijkt. Na een paar seconden wordt mij echter duidelijk wat er bedoeld wordt. De hond kijkt de vrouw naast mij strak aan. Hij slaat zijn ogen niet meer van haar af. Dit is duidelijk voor mij. Deze hond probeert Madeleine te dwingen met zijn ogen. Honden gebruiken oogcontact om iets duidelijk te maken. Het maakt duidelijk dat ze ergens niet mee akkoord zijn en dat ze willen dat de ander zich aanpast. Het aanstaren maakt mij direct duidelijk dat deze hond wel een bazige houding heeft tegenover Madelein.
Lees meer hierover in dit artikel.
Als de eigenares de deur opent, komt er een wit hondje naar buiten gespurt. Hij bekijkt mij heel even, springt niet tegen mij aan, loopt me voorbij en gaat vervolgens demonstratief een plasje doen. Tegen de tijd dat ik zijn bazin een hand gegeven heb, is hij weer terug, klaar om samen naar binnen te gaan. Binnen valt het mij op hoe vriendelijk dit hondje is. Hij heeft een heel open karakter. Het lijkt een echte speelvogel. Dit hondje bevestigt mij weer dat het karakter van een havanezer toch heel anders is dan het karakter van zijn bekendere "neefje", de maltezer.
Lees meer in dit artikel.
